Skip to main content

10те причини зошто ми е мило што живеам во Македонија

Ќе речат многу, како во Македонија што се живее слободно, со одење по гости, седнување на кафе со пријатели, одмарање за викенди и празници, нигде на друго место не се живее.

Па еве ги 10те причини зошто ми е мило што живеам во Македонија:
  1. Никогаш нема да почувствуваме економска криза - научени сме да живееме така
  2. Секоја работа што се појавува во светов, кај нас доаѓа дури откако ќе помине и во Африка - ова е добро затоа што и леталните болести кај нас стигнуваат на крај или вооптшо не стигнуваат
  3. Имаме образовен систем од кој цел свет има корист - секој гледа да побегне во странство откако ќе собере доста знаење
  4. Здравството овозможува завидни услуги во однос на она кое го имаат во Индонезија, Џакарта и Бали
  5. Безбедноста во државата е пример за многу земји од светот. Пример, Бразил, Мексико, Либија...
  6. Бизнисот цвета како кактус - не убаво, туку ретко
  7. Имаме повеќе споменици одошто популација, што говори за богато историско наследство
  8. Развојот на земјоделството кое е основна гранка во земја како нашата е на исто ниво со развојот на земјоделството на сред Менхетен (пак следиме светски тренд - што е добро)
  9. Културата е во голем подем без разлика на целта на инвестиции - дали е од жива или мртва природа
  10. Спортот има значајно место во државата - најпозади, во ќошот зад сè друго
Туку, да си го земев јас пасошот?

Popular posts from this blog

Апел со мала лична историја

Растев во средина каде машките играа со колички и носеа машки бои, каде беше срамота и неприфатливо за машко да игра ластик со девојчињата пред зграда, да сака да им прави плетенки на другарките. Растев во средина каде „тоа е за женски/машки“ беше најверојатно секоја трета реченица која возрасните ја кажуваа.  Како поразличен од групата на машки деца во зграда никогаш не се пронајдов во играњето фудбал – затоа секогаш стоев на страна и затоа секогаш се буткав да се дружам со девојчињата бидејќи „женските“ игри ми беа поинтересни. Од тука нормално излегоа и сите наредни ситуации во кои сум се нашол не само јас, туку и многу други „поразлични“ деца. Во основно на почеток и не беше така лошо, првите четири години бевме уште мали за било што да дојде до израз, да се коментира, да се забележува иако бидувањето педантен откако се сеќавам беше потенцирано како „нежна“ карактеристика која ја поседувам. Наредните четири години кога дефинитивно се приметуваше дека не сум into the activities for
Повеќе »

Пролет во есен

Есен е. Природата почнува да се повлекува, да умира, да исчезнува. Небото почнува сè почесто да плаче за многуте бои кои се губат и се заменуваат со сивилото на ладот. Се раѓа една општоприфатена депресија. Шеташ по улица и во сечии очи, дури и во оние насмеаните, наоѓаш по некоја ронка меланхолија која успева да допре до тебе и да почне полека да те претопува во општиот хаос на недефинирани емоции. Од очила за сонце, преминуваш во влечење на чадор за дожд кој ти треба најмногу оној пат кога ќе го заборавиш дома или на факултет. Наутро, ја вадиш ногата од под ќебе и сфаќаш дека ќе ти треба сета сила на светот за да се измолкнеш од топлината и сигурноста на креветот и да стапнеш во ладот на денот исполнет со обврски кои поради недостаток на сонце ќе бидат минимум три пати потешки. Вировите по улица ги користиш како огледало за некој паралелелн универзум во кој се надеваш дека енергијата нема да ти биде исцицана од депресијата на околината. Погледнуваш надолу, кон еден вир и се соочува
Повеќе »

Фаца сум

Китовите од Данска. Денес за тоа се фатија да мудруваат дека не требало да им се придава толку значење. Демек децата во Африка биле поважни, децата во Африка би дале сè за да го имаат вниманието кое им се посвети на китовите денес. Истите тие луѓе кои денес мрчат за китовите во корист на афричките деца, утре кога секој од нас ќе стави статус дека треба да се подигне свеста за животот на децата во Африка, ќе промрчи како тоа ние на правиме нишо конкретно и само пишуваме статуси. Тогаш децата во Африка ќе станат сосем неважни, откако претходно веќе ги искористиле како материјал за споредба со данските китови. Не сфаќам, задоволство ли е да седнеш и да мрчнеш било каде, на било што без ниту малце да размислиш дали си во право? Влегува ли како искуство во CV она што сè повеќе станува главен тренд по социјалниве мрежи? Вчера сметаше зошто сите посветиле твит/фб пост за Гоце. Денес смета она што го дискутирав погоре. А утре кога ќе се осврнеме на некој тежок проблем кој го засега чо
Повеќе »