Skip to main content

Лично и персонално...

Е не можам веќе. Си има фразички или зборови кои луѓево околу мене наместо да ги искоренуваат, започнуваат сè почесто и почесто да ги употребуваат. Да не го должам многу муабетов, еве ја листата.

  • Лично и персонално - нели е очигледно дека се два збора со исто значење. Као ја бев на пазар и си купив 2 кила патлиџани и 3 кила домати.
  • Нит ве знам нит ве познавам - АБЕ ШО ЗБОРИШ? Јас си викам може некој да не ме знае ама да ме познава како дишам бре
  • Но меѓутоа - од такт ме вади ова. Шо не стајте и едно АМА измеѓу за да изгледате попаметни затоа што и реченицата автоматски ќе ви биде подолга. Односно нешто вака да би дошло: Ама, но меѓутоа... -.-
  • Прибидејќи - дебилен збор кој нема да направи да изгледа како да имате побогат речник
  • Страмота, стреќа, стреда и секој сличен збор збогатен со едно прекрасно Т на средина - srsly people и ќе се фрцкате со дипломи во раце дека сте завршиле факултет?
  • Ступидно - мислам шо е со зборов?! Не значи дека ако употребите збор од странски јазик некако преиначен за македонски изговор дека автоматски IQ-то или пак и EQ-то ви расте до небо ако не и подалеку. Мислам тоа е едноставно НОН - СЕНС.
  • Прoсто и едноставно - не ни треба мислам да давам некакво посебно објаснување за ова, нели?
Сега за сега, овие неколку фрази/зборови се оние кои ми доаѓаат на памет. Ветувам дека ако во блиска иднина ми текне уште нешто, веднаш ќе го додадам овде. 

Но меѓутоа, иако нит ве знам, нит ве познавам, сакам лично и персонално да ви се заблагодарам на сите што ќе го прочитате ова, прибидејќи просто и едноставно една од работите кои придонесуваат за мојата стреќа е кога луѓето околу мене ја ценат мојата мисла доволно за да ја дочитаат до крај со што можеби некако истата ќе придонесе наоколу да има што помалку вакви ступидни испади.

ПоздраФ.


Popular posts from this blog

Апел со мала лична историја

Растев во средина каде машките играа со колички и носеа машки бои, каде беше срамота и неприфатливо за машко да игра ластик со девојчињата пред зграда, да сака да им прави плетенки на другарките. Растев во средина каде „тоа е за женски/машки“ беше најверојатно секоја трета реченица која возрасните ја кажуваа.  Како поразличен од групата на машки деца во зграда никогаш не се пронајдов во играњето фудбал – затоа секогаш стоев на страна и затоа секогаш се буткав да се дружам со девојчињата бидејќи „женските“ игри ми беа поинтересни. Од тука нормално излегоа и сите наредни ситуации во кои сум се нашол не само јас, туку и многу други „поразлични“ деца. Во основно на почеток и не беше така лошо, првите четири години бевме уште мали за било што да дојде до израз, да се коментира, да се забележува иако бидувањето педантен откако се сеќавам беше потенцирано како „нежна“ карактеристика која ја поседувам. Наредните четири години кога дефинитивно се приметуваше дека не сум into the activities for

Пролет во есен

Есен е. Природата почнува да се повлекува, да умира, да исчезнува. Небото почнува сè почесто да плаче за многуте бои кои се губат и се заменуваат со сивилото на ладот. Се раѓа една општоприфатена депресија. Шеташ по улица и во сечии очи, дури и во оние насмеаните, наоѓаш по некоја ронка меланхолија која успева да допре до тебе и да почне полека да те претопува во општиот хаос на недефинирани емоции. Од очила за сонце, преминуваш во влечење на чадор за дожд кој ти треба најмногу оној пат кога ќе го заборавиш дома или на факултет. Наутро, ја вадиш ногата од под ќебе и сфаќаш дека ќе ти треба сета сила на светот за да се измолкнеш од топлината и сигурноста на креветот и да стапнеш во ладот на денот исполнет со обврски кои поради недостаток на сонце ќе бидат минимум три пати потешки. Вировите по улица ги користиш како огледало за некој паралелелн универзум во кој се надеваш дека енергијата нема да ти биде исцицана од депресијата на околината. Погледнуваш надолу, кон еден вир и се соочува

Скопје и ноќниот живот

Не знам дали е до мене (не е!) или до градот наш насушен, ама постов ќе го почнам директно со потенцирање на неговата цел - НОЌНИОТ ЖИВОТ У ГРАДОВ Е СРАЊЕ! Ако тргнете во петок вечер да излезете, без притоа да немате некаде резервација, шансите да најдете место се нула. Скопје е веројатно првиот град во светот каде се резервираат места на шанк. Од кога по ѓаволите шанкот е нешто што се резервира?! Као, ако е празно, застануваш пиеш и си идеш, ако не е само си идеш и тоа е тоа. Вториот агол од кој можете да го разгледате нашиот ноќен живот е изборот на локали каде може да отидете. Не знам, 10 нека се преку сила. Години уназад се истите локали само шо на година дена менуваат име и лик, две недели има поразлична музика и концепт на забави и после тоа - сè по старо. - Беше у тоа новото на плоштад? Многу е добро, се вика 'рендомиме'. - Не беше тоа 'претходнорендомиме'? - Па да ама се смени газдата и внатре малку ентериерот и сеа е многу кул место. * исти фаци, иста