Skip to main content

7 начини како да си ги исушите чорапите

Секој ден сè повеќе и повеќе статии се пишуваат за различните начини на врзување марами, носење кошули, плетење плетенки, слушање музика, гледање филмови...
На ваше а и мое големо задоволство ќе ви ги претставам 7те начини како да си ги исушите чорапите.

  1. На жица - иако после проемните во Законот за домување овој начин не е баш соодветен, сепак чорапите можете да ги спружите на жица и да чекате водата едноставно да се исцеди/испари од нив
  2. Сушење со фен - не многу користен метод на сушење чорапи, но верувајте дека навистина е брз и едноставен.
  3. Мафтање - овој начин можете да го применувате во топите денови кога многумина немаат што да прават во слободното време. Фатете по еден чорап во секоја рака и почнете да го мафтате на сите страни. Тука се подразбираат:
    • мафтање со вртење во круг
    • мафтање лево десно
    • мафтање горе долу (како шамифче кога испраќате некого)
    • free - style мафтање кое е комбинација од сите погоре наведени
  4. Цедење - малку макотрпен, долготраен но успешен начин за сушење на чорапи. Фаќате по една чорапа и почнувате да ја цедите вртејќи со двете раце во обратна насока додека ја држите чорапата за двата краеви. По можеби скоро 4 - 5 саати чорапата ќе биде сосема сува.
  5. Поставување врз грејно тело (радијатор, термо и тн.) - ризичен начин кој може да доведе до спалување на чорапите но е доста експресивен и ефикасен. Кај овој метод мора да се напомене дека при сушењето чорапите треба повремено да се вртат од една на друга страна за да не дојде до евентуално согорување на материјалот поради високите температури на грејните тела во вашиот дом.
  6. Столица - сушење - овој метод е најчесто применлив во зима, кога не можете да ги користите жиците на балкон/тераса или евентуално сушалната (која ако ја внесете во соба ќе завземе доста простор) поради влажноста на воздухот која ќе го успори процесот на сушење на чорапите а студот може и да ја замрзне водата при што се добиваат привремени бумеранзи. Во тој случај чорапите се редат по дома по потпирачите на столиците со што истите ќе се сушат од топлината на вашиот дом. Не заборавајте, дел од водата ќе си навлезе и во самото дрво на столиците.
  7. Машина за перење алишта со програма за сушење на истите - најверојатно најскап метод за сушење на чорапи, но е долготрајна инвестиција со која ви се гарантира автоматско сушење на чорапите по нивно перење. Овој начин од вас бара само еднократно одврзување на ќесето со парички. Остатокот од работата е на самата машина.
Секако, доколку сакате да ги избегнете овие начини на сушење, постои опцијата воопшто да не ги перете чорапите  па или да ги носите додека не се распаднат сами од себе или носените да ги фрлате и да купувате нови со што се избегнува потребата од нивно сушење.

Следната недела ќе читате: Како да си го избришете задникот на повеќе начини.









Popular posts from this blog

Апел со мала лична историја

Растев во средина каде машките играа со колички и носеа машки бои, каде беше срамота и неприфатливо за машко да игра ластик со девојчињата пред зграда, да сака да им прави плетенки на другарките. Растев во средина каде „тоа е за женски/машки“ беше најверојатно секоја трета реченица која возрасните ја кажуваа.  Како поразличен од групата на машки деца во зграда никогаш не се пронајдов во играњето фудбал – затоа секогаш стоев на страна и затоа секогаш се буткав да се дружам со девојчињата бидејќи „женските“ игри ми беа поинтересни. Од тука нормално излегоа и сите наредни ситуации во кои сум се нашол не само јас, туку и многу други „поразлични“ деца. Во основно на почеток и не беше така лошо, првите четири години бевме уште мали за било што да дојде до израз, да се коментира, да се забележува иако бидувањето педантен откако се сеќавам беше потенцирано како „нежна“ карактеристика која ја поседувам. Наредните четири години кога дефинитивно се приметуваше дека не сум into the activities for

Пролет во есен

Есен е. Природата почнува да се повлекува, да умира, да исчезнува. Небото почнува сè почесто да плаче за многуте бои кои се губат и се заменуваат со сивилото на ладот. Се раѓа една општоприфатена депресија. Шеташ по улица и во сечии очи, дури и во оние насмеаните, наоѓаш по некоја ронка меланхолија која успева да допре до тебе и да почне полека да те претопува во општиот хаос на недефинирани емоции. Од очила за сонце, преминуваш во влечење на чадор за дожд кој ти треба најмногу оној пат кога ќе го заборавиш дома или на факултет. Наутро, ја вадиш ногата од под ќебе и сфаќаш дека ќе ти треба сета сила на светот за да се измолкнеш од топлината и сигурноста на креветот и да стапнеш во ладот на денот исполнет со обврски кои поради недостаток на сонце ќе бидат минимум три пати потешки. Вировите по улица ги користиш како огледало за некој паралелелн универзум во кој се надеваш дека енергијата нема да ти биде исцицана од депресијата на околината. Погледнуваш надолу, кон еден вир и се соочува

Фаца сум

Китовите од Данска. Денес за тоа се фатија да мудруваат дека не требало да им се придава толку значење. Демек децата во Африка биле поважни, децата во Африка би дале сè за да го имаат вниманието кое им се посвети на китовите денес. Истите тие луѓе кои денес мрчат за китовите во корист на афричките деца, утре кога секој од нас ќе стави статус дека треба да се подигне свеста за животот на децата во Африка, ќе промрчи како тоа ние на правиме нишо конкретно и само пишуваме статуси. Тогаш децата во Африка ќе станат сосем неважни, откако претходно веќе ги искористиле како материјал за споредба со данските китови. Не сфаќам, задоволство ли е да седнеш и да мрчнеш било каде, на било што без ниту малце да размислиш дали си во право? Влегува ли како искуство во CV она што сè повеќе станува главен тренд по социјалниве мрежи? Вчера сметаше зошто сите посветиле твит/фб пост за Гоце. Денес смета она што го дискутирав погоре. А утре кога ќе се осврнеме на некој тежок проблем кој го засега чо